Dankzij nieuwe inzichten in de tumorbiologie zijn doelgerichte behandelingen in opkomst voor patiënten met prostaatkanker. Ook wordt steeds meer kennis vergaard over de consequenties van mutaties in genen die betrokken zijn bij homologe recombinatie. Zo liet de CAPTURE-studie zien dat patiënten met gemetastaseerde castratie-resistente prostaatkanker en een mutatie in een aan homologe recombinatie gerelateerd gen slechtere uitkomsten hebben voor alle standaardeerstelijnsbehandelingen dan patiënten zonder een dergelijke mutatie.1 Internist-oncoloog dr. Niven Mehra (Radboudumc, Nijmegen) nam de bevindingen nader onder de loep en sprak over het belang van vroegtijdige DNA-screening en de plaatsbepaling van doelgerichte behandeling met PARP-remmers bij deze patiënten.