Een recente studie uit Frankrijk toont aan dat niet-melanoom huidkanker (‘non-melanoma skin cancer’, NMSC) wereldwijd meer sterfgevallen veroorzaakt dan melanoom. De studie werd gepresenteerd tijdens het European Academy of Dermatology and Venerology 2023 congres in Berlijn. In 2020 waren er bijna 1,2 miljoen gerapporteerde gevallen van NMSC wereldwijd, wat 78% vertegenwoordigt van alle gevallen van huidkanker. In vergelijking waren er slechts 324,635 gevallen van melanoom. Gedurende hetzelfde jaar veroorzaakte NMSC naar schatting 63,700 sterfgevallen, tegenover ongeveer 57,000 sterfgevallen door melanoom.
De NMSC omvat twee veel voorkomende vormen van huidkanker: plaveiselcelcarcinoom (SCC) en basaalcelcarcinoom (BCC).
Plaveiselcelcarcinoom (‘squamous cell carcinoma’, SCC) ontstaat in de plaveiselcellen van de huid, die zich bevinden in de bovenste laag van de opperhuid. Het wordt vaak geassocieerd met langdurige blootstelling aan de zon en wordt meestal aangetroffen op zonbeschadigde huid, zoals het gezicht, de oren, de handen en de nek. Plaveiselcelcarcinoom is de op een na meest voorkomende vorm van huidkanker na basaalcelcarcinoom. Het komt vaak voor, en het aantal gevallen neemt toe, vooral bij mensen met een lichte huid. In vergelijking met melanoom is plaveiselcelcarcinoom over het algemeen minder agressief. Het heeft echter wel het potentieel om zich naar andere delen van het lichaam uit te breiden en kan in zeldzame gevallen leiden tot ernstige complicaties, en zelfs de dood.
Basaalcelcarcinoom (BCC) is de meest voorkomende vorm van huidkanker. Het ontstaat in de basale cellen van de opperhuid, die de onderste laag van de huid vormen. BCC is meestal gelokaliseerd op delen van de huid die vaak aan de zon worden blootgesteld, zoals het gezicht en de nek. De prevalentie van BCC neemt toe, vooral bij mensen ouder dan 50 jaar. Het wordt zelden aangetroffen bij jongere mensen. BCC is een langzaam groeiende kanker, die vrijwel nooit tot ernstige ziekte leidt. Maar als er te lang gewacht wordt met de behandeling ervan kunnen mensen met ontsierende littekens achterblijven, vaak in het gezicht. Blijft BCC gedurende zeer lange tijd onbehandeld, dan neemt de kans op uitzaaiingen toe, en in het ernstigste geval kan dat tot de dood leiden.
De studie benadrukt dat NMSC, hoewel over het algemeen als minder ernstig beschouwd dan melanoom, wereldwijd een hoger aantal sterfgevallen veroorzaakt. Er wordt opgemerkt dat het mogelijk is dat deze cijfers onderschat worden, omdat NMSC vaak ondergerapporteerd wordt in kankerregistraties.
Gebruikmakend van gegevens van de WHO International Agency for Research on Cancer in de VS, Duitsland, het VK, Frankrijk, Australië en Italië, blijkt uit de studie dat mensen met een lichte huid en ouderen de hoogste incidentie van huidkanker hebben. Interessant is dat de incidentie van huidkanker ook aanwezig is bij bevolkingsgroepen met een donkerdere huidskleur, waarbij 11,281 sterfgevallen door huidkanker werden geregistreerd in Afrika. Bij mensen met een donkerder huidskleur is huidkanker vaak moeilijker te diagnosticeren.
De studie suggereert dat er inconsistent bewijs is om te ondersteunen dat het verhogen van het aantal dermatologen per hoofd van de bevolking de sterftecijfers zou kunnen verminderen. In tegenstelling hiermee tonen gegevens aan dat Europese landen lagere sterftecijfers hebben, ondanks minder dermatologen per hoofd van de bevolking. De mogelijkheid om andere zorgverleners, zoals huisartsen, te betrekken bij het identificeren en beheren van huidkanker wordt geopperd als een mogelijke benadering om het risico te verminderen. Daarnaast wordt het belang van bewustmakingscampagnes en educatie over zonveiligheid benadrukt om een positieve impact te hebben op het voorkomen van sterfgevallen door huidkanker.
Referentie
Naar boven
