Verbeterd inzicht in belangrijke moleculaire en cellulaire mechanismen in de tumorgenesis en progressie van niet-kleincellig longcarcinoom (‘non-small cell lung cancer’, NSCLC) heeft geleid tot de ontdekking van een scala aan nieuwe doelgerichte medicatie en de verdere ontwikkeling van behandelstrategieën. Sinds de introductie van tyrosinekinaseremmers (‘tyrosine kinase inhibitors’, TKI’s) gericht op epidermale groeifactorreceptor (EGFR)-mutaties heeft er een verschuiving plaatsgevonden naar biomarker-gedreven behandelalgoritmes voor patiënten met gevorderde stadia NSCLC. De identificatie van minder bekende oncogene ‘drivers’ heeft tot een duidelijke hervorming van de diagnostische en therapeutische benadering van NSCLC geleid. Tevens is door de introductie van nieuwe, zeer selectieve remmers het gebruik van doelgerichte therapieën aan het uitbreiden naar (zeer) zeldzame subgroepen van patiënten, en daarmee verbeteren ook de therapeutische opties voor gevorderd NSCLC. In dit artikel worden kort de meest recente ontwikkelingen op het gebied van doelgerichte therapie bij gevorderde NSCLC-patiënten besproken, zoals o.a. RET-fusies, MET exon 14-skipping, HER2-overexpressie en KRAS-mutaties.
