De opzet van de behandeling van oligometastasen bij prostaatcarcinoom (OMPC) is momenteel het uitstellen van ADT, met als doel winst in kwaliteit van leven. Er is echter steeds meer bewijs dat laat zien dat interventies zoals lokale therapie en op metastases gerichte therapie (MDT) overlevingswinst bieden en de noodzaak tot palliatieve interventie vertragen met daarbij minimale toxische bijwerkingen.1 De ontwikkelingen en verbeteringen worden echter wel vertraagd en gecompliceerd door het gebrek aan uniformiteit in de definitie.