dr. N. Beije

De Apa/enza-short-studie: een landelijke gerandomiseerde studie naar verkorte behandeling met androgeenreceptorblokkade bij laagvolume- gemetastaseerd hormoongevoelig prostaatcarcinoom

SAMENVATTING

De hoeksteen van de behandeling van gemetastaseerd laagvolume- hormoongevoelig prostaatcarcinoom (mHSPC) was jarenlang androgeendeprivatietherapie (ADT). In de afgelopen jaren hebben de TITAN- en ENZAMET-studies laten zien dat het toevoegen van een androgeenreceptorsignaalremmer (ARSI), specifiek apalutamide of enzalutamide, een significant overlevingsvoordeel geeft bij laagvolume-mHSPC-patiënten. De mediane behandelduur met apalutamide en enzalutamide, die werden voortgezet tot progressie of onaanvaardbare toxiciteit in de studies, bedroeg een kleine vier jaar. Dit is geassocieerd met toxiciteit, alsmede significante kosten voor de maatschappij. De hypothese onderliggend aan de Apa/enza-short-studie is dat krachtige onderdrukking van de androgeenreceptor in de eerste fase van mHSPC het belangrijkste anti-tumoreffect oplevert. In de studie wordt daarom onderzocht of het stoppen van de ARSI-behandeling na 12 maanden (met de optie om de behandeling te hervatten) niet-inferieur is aan voortgezette ARSI-behandeling. De studie beoogt om 400 patiënten in 27 Nederlandse centra te includeren.

(NED TIJDSCHR ONCOL 2024;21:215–8)

Lees verder

Larotrectinib bij patiënten met een NTRK-genfusie-positieve tumor: tumor-agnostische therapie?

SAMENVATTING

Hong et al. presenteren gepoolde gegevens van 155 NTRK-genfusie-positieve patiënten (leeftijd <1 maand tot 84 jaar). De gegevens waren afkomstig uit drie verschillende fase 1/2-onderzoeken met larotrectinib, waartoe ook de 55 eerder beschreven patiënten behoren. Nog steeds waren patiënten met een gevorderd wekedelensarcoom (49/155) en speekselkliertumor (21/155) het best vertegenwoordigd. Daarnaast vormden patiënten met een gemetastaseerd schildkliercarcinoom (26/155), longcarcinoom (12/155) en coloncarcinoom (8/155) allen ook >5% van de onderzoekspopulatie. Het algehele responspercentage voor alle patiënten was 79% (95%-betrouwbaarheidsinterval (BI) 72–85%) met een mediane responsduur van 35 maanden (95%-BI 22,8 maanden-niet bereikt). Responsen bij meer prevalente tumortypen waren heterogeen en de betrouwbaarheidsintervallen zeer ruim door de kleine aantallen.

De toxiciteit van larotrectinib was beheersbaar: in een toxiciteitsanalyse van 260 patiënten (waarin 105 extra patiënten met NTRK-genfusie-negatieve patiënten) zag men bij 14% larotrectinib-gerelateerde graad 3-4-toxiciteit, waarbij leverteststoornissen het meest prevalent waren.

(NED TIJDSCHR ONCOL 2020;17:207-8)

Lees verder