
Longkanker en chronische obstructieve longziekte (COPD) zijn twee medische aandoeningen die steeds vaker met elkaar in verband worden gebracht, zelfs bij niet-rokers. Meer dan 50% van de longkankerpatiënten lijdt naar schatting aan COPD. Dit verband wijst op een diepgaande correlatie tussen beide aandoeningen, en zelfs patiënten zonder rookgeschiedenis worden niet gespaard. Een recente studie uit Chicago (Verenigde Staten) heeft deze verbanden nader onderzocht en ontdekte dat exacerbaties van COPD de prognose van longkankerpatiënten significant beïnvloeden. Het onderzoek werd gepresenteerd op het jaarcongres van de American Thoracic Society, en is gepubliceerd in het American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine.
In het kader van het onderzoek door wetenschappers van het John H. Stroger Hospital in Chicago werden 61.080 patiënten met vastgestelde longkanker onderzocht, die tussen 2016 en 2019 werden opgenomen in het ziekenhuis vanwege een COPD-exacerbatie. De bevindingen onthulden dat 2,5% van de ziekenhuisopnames gerelateerd was aan COPD-exacerbaties bij longkankerpatiënten.
Opvallend was dat het sterftecijfer tijdens deze opnames 3% bedroeg bij patiënten met longkanker, wat aanzienlijk hoger was dan bij andere COPD-patiënten. Na correctie voor verschillende factoren bleek nog steeds dat longkankerpatiënten een 2,13 keer hoger risico op overlijden hadden door een COPD-exacerbatie in vergelijking met andere COPD-patiënten.
Deze exacerbaties hebben niet alleen invloed op de overlevingskansen van de patiënten, maar hebben ook aanzienlijke gevolgen voor de kosten van de gezondheidszorg. De gemiddelde ziekenhuiskosten voor longkankerpatiënten met COPD-exacerbaties waren significant hoger dan die voor andere COPD-patiënten.
Het identificeren van risicofactoren voor COPD-exacerbaties en het implementeren van gerichte interventies zijn van cruciaal belang in de behandeling van longkanker, vooral bij patiënten met reeds aanwezige COPD. Wel biedt recent onderzoek enige hoop: bij COPD-patiënten vertonen longtumoren een betere respons op specifieke immuuntherapieën, zoals checkpointremmers. Dit suggereert dat er mogelijkheden zijn om de behandeling van longkanker te verbeteren, zelfs in combinatie met reeds bestaande longaandoeningen zoals COPD.
Deze bevindingen benadrukken de noodzaak van voortdurend onderzoek naar de relatie tussen COPD en longkanker, evenals het belang van een multidisciplinaire aanpak in de behandeling van deze aandoeningen. Alleen door diepgaand begrip en effectieve interventies kan de impact van deze dodelijke ziekten verminderd worden en kan de kwaliteit van leven van de patiënten verbeteren.
Referentie